Gemiddelde leestijd: 3 minuten
Onze vaste gasten weten het: de velden van ons kampeerterrein waren strak gemaaid en met een nagelschaartje bijgewerkt. Althans zo zag het eruit. Een glad groen laken, waarop menig voetbalclub jaloers was. En je leest het goed, want er staat waren en niet zijn. Want we gaan het een beetje anders doen. Dat komt door de vraag die we kregen van Thomas van der Es, boswachter ecologie bij Staatsbosbeheer (SBB). ‘Kunnen jullie iets slordiger maaien? Dat is goed voor de biodiversiteit.’
Op Texel maait en hooit Staatsbosbeheer vele honderden hectares natuurgrasland, natte duinvalleien en watergangen. Het is een vorm van natuurbeheer bedoeld om de massa aan uitgebloeide gewassen, zoals grassen en kruiden, af te voeren en zo het gebied te verschralen. De natuur kan dat over het algemeen goed hebben.
In het ‘traditionele’ maaibeheer krijgt de natuur hiermee een harde reset: in korte tijd wordt alles kort gemaaid. Bloemen en kruiden komen in een nieuwe bloeiperiode weer op, maar veel insecten zijn kansloos. Die zouden beter af zijn als niet alles tegelijk wordt gemaaid. Door stukjes van het grasland niet te maaien, blijft er dekking en voedsel aanwezig voor rupsen en poppen van tal van insecten. De meeste insecten leven maar kort en hebben door een aangepast maaibeleid een betere overlevingskans, waarna ze naar hartenlust weer nieuwe bloemen en kruiden kunnen bestuiven. Het levert meer sprinkhanen, dag- en nachtvlinders op en dat is goed nieuws, want insecten hebben het moeilijk. Hun aantallen lopen hard terug.
